Spondylosis Lumbosacral tanpa Myelopathy

Apakah Lumbosacral Spondylosis?

Tulang belakang terdiri daripada banyak tulang berasingan yang dipanggil vertebra, dengan saraf tunjang berjalan melalui tengah. Tulang belakang dipisahkan oleh cakera kusyen rawan yang membolehkan beberapa pergerakan dan juga bertindak sebagai penyerap hentakan. Dengan usia, cakera ini boleh haus dan menjadi hernia (membonjol keluar), dan vertebra mula bergesel antara satu sama lain apabila mereka bergerak. Hasilnya ialah bentuk osteoarthritis yang dipanggil spondylosis, yang boleh menyebabkan kesakitan dan kekakuan.

Tulang belakang dibahagikan kepada lima kawasan mengikut bentuk dan saiz vertebra:** dua kawasan terbesar yang membentuk punggung bawah dipanggil tulang belakang lumbar dan sakrum. Oleh itu, "lumbosacral spondylosis" adalah osteoarthritis di bahagian bawah belakang.

Apakah Myelopathy?

Jika cakera hernia berlaku menekan pada saraf tunjang, ini boleh menyebabkan kerosakan pada kord, yang dipanggil mielopati. "Spondylosis tanpa mielopati" bermaksud spondylosis di mana kerosakan saraf tunjang tidak berlaku.

Bagaimana saya tahu jika saya memilikinya?

Lebih daripada 80% orang yang berumur lebih daripada 40 mempunyai beberapa bentuk spondylosis, tetapi ia tidak selalu menyebabkan gejala. Oleh kerana keadaan itu berlanjutan dengan usia, gejala lebih cenderung muncul pada orang yang lebih tua. Bagi pesakit yang mengalami spondylosis lumbosacral, gejala termasuk sakit dan kekakuan di bahagian bawah belakang, selalunya paling ketara apabila bangun pada waktu pagi atau selepas duduk diam untuk satu tempoh masa. Malangnya, aktiviti boleh menyebabkan kesakitan lagi, terutamanya pergerakan berulang seperti membongkok dan mengangkat.

Perubahan tulang dan penipisan cakera intervertebral boleh mengakibatkan pencubitan saraf yang bercabang keluar dari saraf tunjang (walaupun kord itu sendiri tidak terjejas.). Jika ini berlaku dalam spondylosis lumbosacral kesannya mungkin kebas, kesemutan, lemah atau sakit menembak di kaki.

Apakah rawatan yang ada?

Perubahan degeneratif yang menyebabkan spondylosis lumbosacral tidak boleh diterbalikkan, jadi rawatan tertumpu pada melegakan simptom dan meningkatkan kualiti hidup.

Penjagaan diri dan perubahan gaya hidup: Terdapat beberapa langkah mudah yang boleh diambil oleh pesakit untuk mengurangkan simptom mereka dan membantu badan mereka bertahan dan menyesuaikan diri dengan keadaan mereka. Contohnya, menurunkan berat badan dan mengekalkan berat badan yang wajar akan mengurangkan ketegangan pada bahagian belakang, dan meneruskan aktiviti biasa sebanyak mungkin akan memastikan tulang belakang mudah alih.
Senaman: Di luar aktiviti fizikal biasa, seperti berjalan biasa, doktor mengesyorkan senaman regangan dan menguatkan otot. Yoga juga bermanfaat untuk sakit belakang.
Terapi fizikal: Ini mungkin termasuk urutan, rawatan panas dan sejuk serta rangsangan elektrik, serta latihan lanjutan dan pembetulan postur.
Ubat: Analgesik, ubat anti-radang bukan steroid (NSAID) dan pelemas otot semuanya digunakan untuk memerangi gejala yang menyakitkan.
Suntikan: Steroid atau anestetik (atau kedua-duanya) boleh disuntik ke bahagian tulang belakang yang berlainan, bergantung pada sumber dan jenis kesakitan.
Terapi alternatif dan tambahan: Akupunktur, akupresur, kiropraktik dan ubat-ubatan herba semuanya didapati memberi manfaat kepada sesetengah pesakit.
Pembedahan: Campur tangan tanpa pembedahan biasanya berjaya, jadi pembedahan bukanlah rutin. Dua situasi di mana satu mungkin diperlukan adalah untuk melegakan tekanan pada saraf tulang belakang kerana komplikasi neurologi yang teruk; dan untuk menstabilkan tulang belakang dalam kes di mana sendi vertebra menjadi sangat mudah alih (cth. kerana kehilangan rawan) sehinggakan terdapat risiko kerosakan selanjutnya berlaku.