Servikal spondilotik miyelopati, spinal kord disfonksiyonuna neden olan en sık karşılaşılan durumlardan biridir. 50 yaş üstü insanlarda en yaygın olanı, omuriliğin daraltılmasına ve sıkışmasına neden olan boynun disklerine ve eklemlerine yozlaşma neden olur. Bu süreç genellikle nedenleri henüz tam olarak anlaşılamamış olsa da çeşitli faktörlerin neden olabileceği boyundaki artrit nedeniyle meydana gelir. Daha önce genç kadınlarda boyun bölgesinde yaralanma olması durumunda bu durum ortaya çıkabilir.
Servikal spondilotik miyelopati boyunda hissizlik, ağrı ve zayıflık gibi semptomlarla kendini gösterir. Belirtilerin başlangıcını takiben, durumun küçük bir yüzdesinde ilerlemenin daha hızlı olmasına rağmen, tipik olarak yıllar boyunca durum yavaş yavaş kötüleşir.
Servikal spondilotik miyelopatinin nedenleri arasında, bölgedeki eklemler tahrip edildiğinde boynu sert ve acı veren romatoid artriti içerir. Boyun ağrısının bir diğer nedeni, disk alanı daraldığında boyun eklemlerinde stres, aşınma ve yıpranmaya neden olan servikal diskin dejenerasyonudur. Boyun yaralanmaları da durumun bir diğer yaygın nedenidir. Boyun travması, sürüş sırasında, düşen veya temas sporu sırasında kazalar açısından şaşırtıcı derecede yaygındır. Diğer nedenler arasında tümörler, vertebradaki doğum kusurları veya enfeksiyonlar bulunur.
Servikal spondilotik miyelopatinin ana belirtileri karıncalanma, uyuşma ve güçsüzlük ile birlikte boyunda ağrı ve sertliktir. Hasta, dengesizlik nedeniyle nesneleri toplamakta güçlük çekebilir veya yürüme sorun yaşayabilir. Ayrıca, yazma, giyinme ve yeme zorlaştıran koordinasyon eksikliği çektiğini görebilirler.
Bir doktor, boyun muayenesi yaparak durumu teşhis edebilir. Aynı zamanda kas atrofisi ve anormal reflekslerin yanı sıra eklemlerde hissizlik ve zayıflık testi yapacaklar. Durumu doğru olarak teşhis etmek için x ışınlarının, MRI taramaları veya Myelogramın gerekli olabileceği düşünülmektedir.
Çoğu hasta cerrahi dışı seçeneklerle tedavi edilir. Bunlara boyun kaslarının desteklenmesine izin vermek için tasarlanmış yumuşak yakalar kullanılması ve boynun hareketinin sınırlandırılması da dahildir. Bu çözüm uzun süreli aşınmaya yönelik değildir, çünkü boynun kas koşulu daha fazla bozulmasına neden olabilir. Hastaya kasların tonunu arttırmak ve esnekliği artırmak için basit boyun egzersizleri öğretilebilir veya kayropraktik manipülasyon önerilebilir. Şişkinlik ve ağrıların azaltılmasına yardımcı olmak için hastalara Ibuprofen gibi NSAID ilaçlar da verilebilir. Nadiren, hastalar kortizon epidural enjeksiyonu yapabilir.
Bazı hastalara önerilebilecek cerrahi seçenekler vardır. Cerrahi ciddi veya aşırı progresif semptomlar olanlar için uygun olabilir. Omuriliğe baskı yapan diskleri veya kemikleri çıkarmak için omuriliğe boyun önünden veya arkasından sıkıştırılarak ameliyat yapılabilir. Protez sonrasında boyun esnekliği azaltılırsa da omurların bazılarının kaynaşması stabilliği artırmak için gerçekleştirilir.