Servikal spondilotik miyelopatiya onurğa beyni disfunksiyasına səbəb olan ən çox yayılmış şərtlərdən biridir. Ən çox 50 yaşdan yuxarı insanlarda rast gəlinir, bu, onurğa beyninin daralması və sıxılması ilə nəticələnən boyun disklərinin və oynaqlarının degenerasiyası nəticəsində yaranır. Bu proses, adətən, səbəbləri hələ tam başa düşülməsə də, bir neçə faktorun səbəb ola biləcəyi boyundakı artrit səbəbindən baş verir. Əvvəllər boyun nahiyəsindən zədə almışlarsa, bu vəziyyət gənc xəstələrdə də baş verə bilər.
Servikal spondilotik miyelopatiya boyunda uyuşma, ağrı və zəiflik kimi simptomlarla özünü göstərir. Semptomların başlamasından sonra, adətən vəziyyət bir neçə il ərzində yavaş-yavaş pisləşir, baxmayaraq ki, halların kiçik bir hissəsində irəliləmə daha sürətli olur.
Servikal spondilotik miyelopatiyanın səbəbləri arasında boyunu sərtləşdirən və ağrılı olan revmatoid artrit daxildir. Boyundakı ağrının başqa bir səbəbi boyun diskinin degenerasiyasıdır ki, bu da disk boşluğunun daralması ilə boyun oynaqlarında stress, aşınma və yıpranmaya səbəb olur. Boyun zədələri də vəziyyətin başqa bir ümumi səbəbidir. Boyun travması, sürücülük, yıxılma və ya təmas idmanı zamanı qəzalar nəticəsində təəccüblü dərəcədə yaygındır. Digər səbəblərə şişlər, fəqərələrdə anadangəlmə qüsurlar və ya infeksiyalar daxildir.
Servikal spondilotik miyelopatiyanın əsas simptomları boyunda ağrı və sərtlik, karıncalanma, uyuşma və zəiflikdir. Xəstə cisimləri götürməkdə çətinlik çəkə və ya tarazlığın itirilməsi səbəbindən yeriməkdə çətinlik çəkə bilər. Onlar həmçinin yazmağı, geyinməyi və yeməyi çətinləşdirən koordinasiya çatışmazlığından əziyyət çəkdiklərini də görə bilərlər.
Həkim boyun müayinəsi apararaq vəziyyəti müəyyən edə bilər. Onlar həmçinin əzalarda uyuşma və zəiflik, həmçinin əzələ atrofiyası və anormal refleksləri yoxlayacaqlar. Vəziyyəti düzgün diaqnoz etmək üçün rentgen şüaları, MRT taramaları və ya miyeloqramma lazım ola bilər.
Əksər xəstələr qeyri-cərrahi üsullarla müalicə olunacaqlar. Bunlara boyun əzələlərini dəstəkləmək və boyun hərəkətini məhdudlaşdırmaq üçün nəzərdə tutulmuş yumşaq yaxaların istifadəsi daxildir. Bu məhlul uzunmüddətli istifadə üçün nəzərdə tutulmayıb, çünki boyun əzələlərinin vəziyyətinin daha da pisləşməsinə səbəb ola bilər. Xəstəyə əzələlərin tonunu yaxşılaşdırmaq və elastikliyi artırmaq üçün sadə boyun məşqləri öyrədilə bilər və ya şiroterapi manipulyasiyası tövsiyə edilə bilər. Xəstələrə şişkinliyi və ağrıları azaltmaq üçün İbuprofen kimi NSAİİ dərmanları da təyin oluna bilər. Nadir hallarda xəstələr kortizon epidural inyeksiya ala bilərlər.
Bəzi xəstələrə tövsiyə oluna bilən cərrahi üsullar var. Cərrahiyyə ağır və ya son dərəcə mütərəqqi simptomları olanlar üçün uyğun ola bilər. Onurğa beynini sıxan diskləri və ya sümükləri çıxarmaq üçün boyunun ön və ya arxasından sıxılma əməliyyatı edilə bilər. Prosedurdan sonra boyun elastikliyi azalsa da, sabitliyi artırmaq üçün bəzi vertebraların birləşməsi həyata keçiriləcək.