Bardzo częsta choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa (szacuje się, że u 9 na 10 osób po 50. roku życia w pewnym stopniu rozwinie się na tę chorobę) spondyloza szyjna występuje w części szyjnej kręgosłupa lub, jak większość ludzi to nazywa, szyi. Radikulopatia jest zwykle powiązana ze spondylozą szyjną, ponieważ często pojawia się w wyniku procesu spondylozy w odcinku szyjnym kręgosłupa.
Z wiekiem tkanka miękka na plecach zaczyna wysychać i tracić młodzieńczą elastyczność. Jest to szczególnie widoczne w przypadku wypełnionych żelem chrząstek lub krążków, które zachowują się jak poduszki pomiędzy kręgami kręgosłupa. Spondyloza szyjna obejmuje zużycie chrząstki wokół kręgów znajdujących się w szyi, a kość kręgów może ulec uszkodzeniu. Często kość próbuje, bezskutecznie, zregenerować się, powodując wzrost dodatkowego materiału kostnego lub odgałęzień kostnych. Te wypustki kostne rozwijają się wzdłuż krawędzi kości i często powodują zużycie i/lub ból, jeśli naciskają lub ocierają się o inne kości lub tkankę miękką.
Radikulopatię często stosuje się do opisania ogólnego bólu i dyskomfortu spowodowanego uciskiem korzenia nerwowego w całym ciele, chociaż my skupimy się na korzeniach nerwowych w odcinku szyjnym kręgosłupa (szyi). Oprócz uszkodzenia krążków międzykręgowych w szyi, zwyrodnienie odcinka szyjnego kręgosłupa może również powodować ucisk korzeni nerwowych znajdujących się w szyi. Ucisk ten może być spowodowany nie tylko wspomnianymi wcześniej ostrogami kostnymi uciskającymi nerwy, ale także wyciekiem płynu z krążków i zgnieceniem samego nerwu.
Najczęstszymi objawami osób cierpiących na spondylozę szyjną z radikulopatią będzie sztywność i ból szyi, któremu towarzyszą bóle głowy. Ucisk na korzenie nerwowe szyi powoduje następujące objawy:** mrowienie lub drętwienie barków lub ramion; mrowienie w rękach i nogach; utrata czucia w rękach i nogach oraz brak koordynacji, a także trudności w chodzeniu.
Istnieje wiele sposobów na złagodzenie tego schorzenia, a większość osób dobrze reaguje na leczenie już po kilku tygodniach. Jednak stan ten może często powracać w miarę starzenia się osoby cierpiącej:**
Często ćwiczenia, takie jak pływanie lub spacery, pomogą zmniejszyć objawy, a także miejscowa fizjoterapia. Pomocne będą leki przeciwzapalne, dostępne na receptę lub kupowane bez recepty. Istnieje również szereg technik samopomocy, takich jak spanie w nocy z dodatkową poduszką pod szyją. Osoby chore mogą również rozważyć zastosowanie środków przeciwbólowych lub operację, chociaż tę drugą opcję często postrzega się jako ostateczność ze względu na ryzyko związane z operacją rdzenia kręgowego i szyi.