Een veel voorkomend degeneratief rugprobleem (naar schatting zullen 9 op de 10 mensen boven de 50 de aandoening tot op zekere hoogte ontwikkelen), cervicale spondylose komt voor in het cervicale deel van de wervelkolom of, zoals de meeste mensen het noemen, de nek. Radiculopathie is meestal gekoppeld aan cervicale spondylose, omdat deze vaak voorkomt als gevolg van het proces van spondylose in het cervicale deel van de wervelkolom.
Naarmate we ouder worden, begint het zachte weefsel in de rug uit te drogen en mist het de elasticiteit van de jeugd. Dit is vooral merkbaar in het met gel gevulde kraakbeen of tussenwervelschijven die zich gedragen als kussens tussen de wervels in de wervelkolom. Cervicale spondylose omvat het dragen van het kraakbeen rond de wervels in de nek en het bot van de wervels kan schade oplopen. Vaak probeert het bot zichzelf, zonder succes, te herstellen, waardoor extra botmateriaal of botsporen gaan groeien. Deze benige uitsteeksels ontwikkelen zich langs de randen van de botten en veroorzaken vaak slijtage en/of pijn als ze op andere botten of zacht weefsel drukken of wrijven.
Radiculopathie wordt vaak gebruikt om de algemene pijn en het ongemak te beschrijven die worden veroorzaakt door een samengedrukte zenuwwortel door het hele lichaam, hoewel we ons zullen concentreren op de zenuwwortels in de cervicale wervelkolom (nek). Naast de schade aan de tussenwervelschijven in de nek kan de degeneratie van de cervicale wervelkolom ook compressie van de zenuwwortels in de nek veroorzaken. Deze compressie kan niet alleen worden veroorzaakt doordat de eerder genoemde botsporen op de zenuwen drukken, maar ook doordat de vloeistof uit de tussenwervelschijven ontsnapt en de zenuw zelf platdrukt.
De meest voorkomende symptomen van cervicale spondylose met radiculopathie zijn stijfheid en pijn in de nek, gepaard gaand met hoofdpijn. De druk op de zenuwwortels in de nek leidt tot de volgende symptomen:** tintelingen of gevoelloosheid in de schouders of armen; spelden en naalden in de armen en benen; verlies van gevoel in de handen en benen, en een gebrek aan coördinatie, evenals moeite met lopen.
Er zijn een aantal manieren om de aandoening te verlichten, en de meeste mensen reageren al na een paar weken goed op de behandeling. De aandoening kan echter vaak opnieuw optreden naarmate de patiënt ouder wordt:**
Vaak helpt lichaamsbeweging zoals zwemmen of wandelen de symptomen te verminderen, evenals plaatselijke fysiotherapie. Ontstekingsremmende medicijnen kunnen helpen, verkrijgbaar op recept of zonder recept verkrijgbaar. Er zijn ook een aantal zelfhulptechnieken, zoals 's nachts slapen met een extra kussen onder de nek. Lijders kunnen ook pijnstillers of een operatie overwegen, hoewel dit laatste vaak als laatste redmiddel wordt gezien vanwege de risico's die gepaard gaan met operaties aan het ruggenmerg en de nek.